Ten ogród był wyjątkowy nie tylko dlatego, że zakwitły w nim wczoraj obrazy z impresjami i ekspresjami, i całą różnorodnością piękna oraz dobra, które ogrodom są właściwe. Mogło tu zakwitnąć coś więcej, co powszechnym docenieniem cieszy się najczęściej w ogrodzie właśnie, bo w sposób oczywisty, naturalny – delikatność, subtelność, harmonia połączeń…

A gdyby ktoś się dobrze wsłuchał w szmer i szelest tych kwitnących obrazów, to usłyszałby rozmowy o lęku i odwadze, o tym, co już odsłonięte, a co jeszcze ukryte, o tęsknotach, łzach, poszukiwaniu miłości i poszukiwaniu siebie, o wyciskaniu barwy z treści albo wyciskaniu treści z barwy.

W podkowiańskim ogrodzie Galerii Impuls i Restauracji Zabytek zakwitły wczoraj przyjaźnie, sens, inspiracja. Dzięki wspaniałym ludziom!